Failleri Belli, Kayıplar Nerede?

Cumartesi Anneleri 206. kez bir araya gelip yaptıkları oturma eylemiyle, gözaltında kaybedilen eşlerinin, çocuklarının ve yakınlarının akıbetini sordular. Cumartesi Anneleri, “Failleri Belli, Kayıplar Nerede” pankartı açarak eylemlerine başladılar. Ellerinde yakınlarına ait fotoğraflarla Galatasaray Lisesi önünde toplanan Cumartesi Anneleri, 1992 yılının 20 Temmuzunda evinden çıktıktan sonra bir daha kendisinden haber alınamayan 4 çocuk babası Hasan Gülünay’ın faillerinin yargılanmasını istediler.

Gayrettepe’de gözaltındayken “Ben Hasan Gülünay, beni kaybettirecekler” diye haykırışlarına şahit olan arkadaşı Erdal Şam, duyduklarını Hasan Gülünay’ın eşine aktarmıştı. Dönemin SHP-DYP iktidarının Çalışma Bakanı olan Mehmet Moğultay, Hasan Gülünay’ın eşine, “yaraları iyileşiyor, sonra savcıya çıkaracağız” demesine rağmen, Gülünay’dan bir daha haber alınamamıştı.

Oturma eylemi sonrasında yapılan basın açıklamasında, İHD Cezaevi Komisyon Üyesi Özgür Sevgi Göktaş, Mehmet Moğaltay’a, “gelin tanıklık edin, bütün bildiklerinizi kamuoyuyla paylaşın” çağrısında bulundu. Basın açıklamasında, başta “bin operasyon yaptık” diyen Mehmet Ağar olmak üzere, Tansu Çiller’in ve sorumluluğu bulunan bütün faillerin yargılanması talebinde de bulunuldu.

Cumartesi Annelerinin çığlığını duyması ve eylemlerine güç vermesi gerekenler işçi ve emekçilerdir. Kürt ve Türk işçi ve emekçilerini katleden, gözaltında kaybeden, sermaye sınıfının diktatörlüğünden başkası değildir. Kayıpların hesabını sormak için mücadeleyi yükseltelim!