İlle de Kavga!

 Bir amacın olmalı yaşarken.
 Yani yiyip içmenin 
 Yani gezip görmenin
 Çoluk çocuk
 Ev bark 
 Ve hatta 
 Geçim meçimin derdinin de dışında bir amacın olmalı
 Ve elbette
 Ve mutlaka
 Karıncaların da bir amacı vardır yaşarken 
 Kuşların da
 Deşeleyip kumların dibine yumurtalarını bırakan
 Kaplumbağaların da bir amacı vardır
 Ve hatta
 Sabahtan akşama kadar 
 Dere boylarında boş boş vıraklıyor sanılan
 Kurbağaların da…
 Ama senin
 Tüm diğer canlılardan farklı olarak 
 Yani yiyip içip barınmanın
 Ve çoğalmanın dışında bir amacın olmalı
 Ve hatta nerede 
 Ve hatta ne durumda olursan ol
 “Ama” sız ve “fakat”sız bir amacın…
 
 Diyelim ki uzaktasın
 Diyelim ki ayrısın sevdiklerinden
 Eş, dost, çoluk, çocuk
 Bir de hasretlik duygusu çökmüştür ki üzerine
 Bir de göresin gelmiştir ki;
 Deme gitsin…
 Aktı akacaktır neredeyse gözlerinden
 
 Fakat belki
 Ömür vefa etmeyecektir bir daha görmeye
 Fakat belki 
 Görüp göreceğin de budur 
 Ömrünün sonudur belki
 Yani öylesine ve o kadar ki;
 “eyvallah” diyecek 
 Bir solukluk zaman kalmıştır geride
 Bir de boynu bükük kalmıştır çoluk çocuk…
 Bir yanda eş dost
 Bir yanda 
 Yıllardır hayalini kurduğun
 Ha bugün ha yarın diye kıvranıp durduğun
 Görülecek bir hesap…
 Senin kapanacaktır gözlerin
 Açık kalacaktır sayfaları defterin
 Hüzünlüdür, acıdır
 Eşi dostu arkada boynu bükük bırakmak
 Fakat
 İlle de hesap ille de hesap
 Yani varsan
 Yani bir kez gelmişsen dünyaya
 Ve çaresi yok yaşıyorsan 
 İstesen de istemesen de yaşayacaksan yani
 Bir manası yok artık
 “Niye geldim şu götü boklu dünyaya” demenin
 Yani;
 Yaşayacaksın öyle ya da böyle
 Yaşayacaksın fakir ya da fukara
 Yaşayacaksın işli ya da işsiz
 Yaşayacaksın evsiz ya da barksız
 Yaşayacaksın çoluksuz ya da çocuksuz 
 Yani yaşayacaksın el mahkûm
 Fakat yaşamayacaksın amaçsız
 Hesapsız yaşamayacaksın
 İlle de kavgasız
 İlle de kavgasız…