Eyy umut! Bilsem ki eğer, Bakınca kaybolacağım gözlerinin içinde Allah’ın bir ismi “Hak” için ki Bakardım yine de… Çünkü senin gözlerin kaybolmaya değer, Kaybolur gibi sevgilinin gözlerinin içinde. Çünkü senin gözlerin; Kar yağarken üstüme, Buza keserken bütün bedenim, Sıcak demli bir çayın Her yudumda ısıtması gibi ısıtır içimi. Bilmem kaç bin adım ötede Evini başına yıksalar birinin Alır götürür beni oraya Hesabını sorayım Derdine derman olayım diye senin gözlerin. Eyy umut; Bombalar yağar kentlerin üstüne Yıkılır damları; Viran olur. Çocuklar ölür altında kalıp evlerin. Çocuklar ölür Yaşına bile değmeden, Yaşadığını bile bilmeden. Çocuklar ölür Üçünde beşinde Onunda on beşinde çocuklar... Öldüren bilir neden öldürdüğünü de Ölen bilmez fakat. Vatan için sanır, Namus için... Yeniden doğurur analar, Bombalı Şarapnelli ölümlere inat. Ben Yeniden doğarım senin gözlerinin içinde eyy umut! Yeniden Ve her defasında yürümek için zulmün üstüne. Aslolan hayattır çünkü Hayat... Sökülür ağaçlar kökünden. Ciğerleri yerinden sökülür gibi sökülür. Talan edilir su, Talan edilir toprak. Kirletilir, ne kalmışsa kıyıda köşede pir-ü pak Ben, Yeniden yeşerir senin gözlerinde Yeniden boy veririm Eyy Umut. Uçurtma uçurur çocuklar Kuyrukları tellere takılmadan Vurulup kopartılmadan ipleri Uzun fuleli taylar gibi Ele avuca sığmaz çocukların sevinçleri Çünkü her şey Gönlümüze göredir senin gözlerinin içinde Eyy umut! Uzak diyarlara yelken açmış tayfaların türküleri, Martıların çığlığına karışır. Boğulur gider, Derinlerinde denizlerin. Fakat senin gözlerin, Ulaştırır kulaklarına türkülerimi Uzaktaki Kurtuluşa sevdalı yüreklerin… Senin gözlerinde çiçeklenir bahar. Senin gözlerindir Bad-ı Saba’sı seherlerin Senin gözlerinde doğar Sabahları güneş, Geceleri yıldızlar ve Ay Senin bakışlarınla aydınlanır dünyam Sevgilinin bakışlarıyla aydınlanır gibi eyy umut. Karanlıklar içinde dünya. Biliyorum… Karanlıklar içinde yüzlerce yıldır. Yanıp kavruluyor her yanı, Yanıp kavruluyorum. Boğazımda düğüm düğüm öfkem Boğazımda düğüm düğüm sıralı Böyle bir zulüm görmedi insan, insan olalı. Ve böyle yanıp kavrulmadı. Dayanıyorsam eğer kahrına dünyanın Tutup kollarından Sırtlanıyorsam kavgayı Her gün yeniden kuşanıp öfkemi Düşüyorsam yollara Sebebi senin gözlerindir. Senin gözlerinle uyur geceleri Sabahları senin gözlerinle uyanırım Senin gözlerinde kurarım Sevdanın balıyla yoğrulmuş Yepyeni dünyaları Eyyy umut.
5 Temmuz 2021
link: Ziya Egeli, Umudun Gözleri, 5 Temmuz 2021, https://fa.marksist.net/node/7396
... previous article
Madımak Hâlâ Yanıyor; Unutmadık, Unutmayız!
Madımak Hâlâ Yanıyor; Unutmadık, Unutmayız!
next article ...
Kapitalizmin Kalelerinde Faşist Muhtıralar
Kapitalizmin Kalelerinde Faşist Muhtıralar