“Badem gözlüm beni unut, Bu gemi bir kara tabut. Lumbarından girer ölüm Bu dünya bir kara tabut.” Ne deniz, ne kara Ölüm her yerde, Genç bedenler Koşamaz oldu 21 Kasım Uğur’un ölüm yıldönümü Uğurlar, Ceylanlar sıra numaralarıyla anılır oldu. Doğum değil ama ölüm sıraları 1, 3, 18, 300, 301, 302…342, …. Hepsinin bir katledilme sırası var. İlk “daye” demesinin değil İlk sokakta koşmasının değil, İlk isyan ateşini alıp serhildana koşmasının değil, Katil devlet tarafından katledilmelerinin sırası bu. İlk kurşuna dizilmesinin, Üstüne havan topu düşmesinin, Gecenin gelen karanlığında kaybolmasının Bir sırası var, Kürt çocuklarının ölüm sırası var. Yaşatmadılar ve yaşatmayacaklar! Ama Biz bir olursak eğer Avucumuzdan kayıp giden yaşamlar değil Bir çocuğun sevinci kalacak Gazete sayfalarından bakan, “Neden?” diye soran badem gözler değil Bir avuç mutluluk kalacak. Marksist Tutum okuru bir kadın işçi